ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ

Οι όζοι είναι μικρές διογκώσεις μέσα στον θυρεοειδή αδένα. Συνήθως είναι μικρές κύστεις που περιέχουν κατεστραμμένο θυρεοειδικό ιστό. Κάποιοι όζοι είναι συμπαγείς και παράγουν θυρεοειδικές ορμόνες (αδενώματα). Σε λίγες περιπτώσεις μπορεί να σχετίζονται με καρκίνο θυρεοειδούς. Σε κάθε περίπτωση η μελέτη περιλαμβάνει έλεγχο των θυρεοειδικών ορμονών, υπερηχογράφημα και μερικές φορές παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNA) και κυτταρολογική εξέταση του υγρού. Η απόφαση για χειρουργική θεραπεία πρέπει να αποφασιστεί σε συνεργασία ενδοκρινολόγου και χειρουργού.

Βρογχοκήλη είναι η διόγκωση του αδένα, η οποία έχει διάφορες αιτίες και θεραπευτική αντιμετώπιση ενώ δεν πρέπει να συγχέεται λόγω ονόματος με τις υπόλοιπες κήλες. Πέρα από τις βρογχοκήλες που δημιουργούν τοξικά φαινόμενα και αυτές που υποκρύπτουν καρκίνο, χειρουργική θεραπεία χρειάζονται όσες προκαλούν λόγω μεγέθους πίεση στους γύρω ιστούς. Ιδιαίτερη κατηγορία αποτελούν οι καταδυόμενες βρογχοκήλες, οι οποίες κατεβαίνουν μέσα στον θώρακα και χρειάζονται ειδική αντιμετώπιση.

Οι καρκίνοι που προέρχονται από κύτταρα του θυρεοειδούς είναι: ο θηλώδης, ο θυλακιώδης, ο μυελοειδής, από κύτταρα Hurthle και ο αναπλαστικός. Ευτυχώς ο συχνότερος καρκίνος (80%) είναι ο θηλώδης ο οποίος έχει και την καλύτερη πρόγνωση. Αντίθετα ο χειρότερος σε πρόγνωση καρκίνος, αναπλαστικός, είναι και ο σπανιότερος (1%). Η θεραπεία του θυρεοειδικού καρκίνου είναι κυρίως χειρουργική (με ή χωρίς λεμφαδενικό καθαρισμό), ενώ σε κάποιες μορφές χορηγείται συμπληρωματικά ραδιενεργό ιώδιο. Λιγότερο συχνά χρησιμοποιείται ακτινοβολία, χημειοθεραπεία, αυτοαντισώματα και άλλα νεώτερα φάρμακα.

*Η χειρουργική του θυρεοειδούς και των παραθυρεoειδών αδένων έχει υψηλές απαιτήσεις και χρειάζεται καλή γνώση του αντικειμένου γιατί μπορεί να προκύψουν τραυματισμοί των νεύρων της περιοχής (άνω και κάτω λαρυγγικό) προκαλώντας διαταραχές στην φώνηση και στην κατάποση, των παραθυρεοειδών προκαλώντας παροδική ή μόνιμη υπασβεστιαμία, του οισοφάγου και των αγγείων (καρωτίδα αρτηρία, σφαγίτιδα φλέβα).