ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΗΠΑΤΟΣ-ΠΑΓΚΡΕΑΤΟΣ-ΣΠΛΗΝΟΣ
Εχινόκοκκος κύστη
Οφείλεται στην κατανάλωση μολυσμένων από το παράσιτο λαχανικών. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα κάποια περιστατικά. Υπάρχει φαρμακευτική θεραπεία αλλά όταν αυτή αποτύχει, όταν οι κύστεις προκαλούν πιεστικά φαινόμενα λόγω μεγέθους ή όταν βρεθούν κύστεις στα χοληφόρα είναι απαραίτητη η χειρουργική αντιμετώπιση με ειδικούς χειρισμούς ώστε να μην γίνει διασπορά της νόσου.
Ηπατικά αποστήματα
Προκαλούνται από διάφορες καταστάσεις και οφείλονται σε βακτήρια, παράσιτα (κυρίως αμοιβάδες) και μύκητες. Θεραπευτικά χρειάζεται η κατάλληλη αντιβίωση και παροχέτευση με καθετήρα που τοποθετείται διαδερμικά από ακτινολόγο. Σε περίπτωση που η παροχέτευση δεν επαρκεί (πολλαπλά, πολύχωρα, ευμεγέθη αποστήματα) ο χειρουργικός καθαρισμός και η ανοικτή παροχέτευση είναι η μόνη λύση.
Ψευδοκύστη παγκρέατος
Είναι ενδοκοιλιακές συλλογές υγρού που εμφανίζονται μετά από οξεία παγκρεατίτιδα, έχουν ως τοίχωμα τα γειτονικά όργανα (στομάχι, έντερο κλπ) και παραμένουν χωρίς να απορροφηθούν γιατί επικοινωνούν με τον παγκρεατικό πόρο. Μπορούν να μεγαλώσουν προκαλώντας πιεστικά φαινόμενα, να διαπυηθούν δημιουργώντας αποστήματα ή να αιμορραγήσουν. Μετά την διάγνωσή τους ακολουθεί μια περίοδος γύρω στις 6 εβδομάδες για να διαπιστωθεί αν υποχώρησαν και για να ενισχυθεί το τοίχωμά τους αν χρειαστεί να χειρουργηθούν. Κύστεις που παραμένουν μετά τις 6 εβδομάδες πάνω από 5 εκατοστά παροχετεύονται με αναστόμωση στα γειτονικά όργανα (στομάχι, λεπτό έντερο).
Σπληνικό απόστημα
Προκύπτουν από διάφορους λοιμογόνους παράγοντες όμως η διάγνωσή τους γίνεται δύσκολα και συχνά καθυστερημένα ενώ η θνητότητά τους είναι υψηλή. Θεραπεία εκλογής είναι η σπληνεκτομή.
Έμφρακτο σπληνός
Είναι η νέκρωση του σπληνικού παρεγχύματος από μειωμένη αιμάτωση (συνήθως αγγειακής αιτιολογίας). Μπορεί να αποτελέσει εστία ανάπτυξης σπληνικού αποστήματος ή να προκαλέσει ρήξη του οργάνου και αιμορραγία. Σε αυτές τις περιπτώσεις η σπληνεκτομή είναι η μόνη αντιμετώπιση.
Υπερσπληνισμός
Σπληνομεγαλία είναι η αύξηση του μεγέθους του σπλήνα που προκαλεί συχνά υπερσπληνισμό, δηλαδή αυξημένη καταστροφή των έμμορφων συστατικών του αίματος (ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια, αιμοπετάλια). Υπερσπληνισμός όμως παρατηρείται και σε άλλες καταστάσεις (κυρίως αιματολογικές) χωρίς σπληνομεγαλία.Η συχνότερη αιτία μπορεί είναι η ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα (ITP), η οποία προκαλεί θρομβοπενία (μειωμένο αριθμό αιμοπεταλίων) και αιμορραγίες. Αντιμετωπίζεται με χορήγηση κορτικοστεροειδών, γ-σφαιρίνης και μονοκλωνικών αντισωμάτων. Στις περιπτώσεις που τα αιμοπετάλια παραμένουν χαμηλά, χρειάζονται υψηλές δόσεις κορτιζόνης, συχνές μεταγγίσεις αιμοπεταλίων ή εμφανίζονται σοβαρές αιμορραγίες έχει ένδειξη η σπληνεκτομή με πολύ καλά αποτελέσματα, αρκεί να βρεθούν και να αφαιρεθούν και τα επικουρικά σπληνίδια.